نام هاي ديگر :
آزربه ، حاشا ، اوشن ، صعتر الحمير ، آويشم ، زروه ، كاكله اوتي ، اشمه كوهي.
نام لاتين : THYME  
خاصيت درماني : روغن تيملول يا تيمن كه در تركيب اسانس گياه وجود دارد منشا اصلي خواص ضد عفوني كننده ي آزربه مي باشد از طريق مخاط جذب مي شود و از راه ادرار دفع مي شود و رنگ ادرار را تيره يا سياه مي سازد .
خاصيت ضد ميكروب و ضد قارچ و ضد قارچ و ضد انگل تيمول در طب جديد نيز مورد توجه است و به دليل وجود تيمول در گياه آزربه از جوشانده ي آن براي ضد عفوني كردن و پانسمان و شست شوي زخم ها به نحو مؤثري استفاده مي شود .
در داروسازي براي تهيه محلول هاي غرغره ي ضد عفوني حلق و قطره هاي ضد سرفه و در دندان پزشكي براي تهيه ي محلول هاي شست و شوي دهان كاربرد دارد .
در تجارت دارويي به عنوان قارچ كش معروف است . در بيماري هاي قارچي  به علت اثر زيادي كه در بيماري اكتي نو ميكوزيس  دارد يك درصد محلول تيمول را روي پوست و محل زخم مي مالند و ممكن است به جاي تيمول روزي سه مرتبه از 60 درصد جوشانده ي آزربه يا حاشا استفاده شود .
از نظر طبيعت گرم و خشك مي دانند از نظر خواص گرم كننده ي قوي و مدر بول و حيض ، عرق و شير مي باشد خارج شدن چنين و مشيمه را تسهيل مي كند و بازكننده ي گرفتگي ها ي روده ها و پاك كننده ي سينه مي باشد .
براي تنگي نفس و تقويت معده ، كبد ، طحال و كليه و همچنين براي تحليل آماس و خون منجمد شده در اثر سموم نباتي و حيواني مفيد است .
براي بند آوردن خون از سينه و كشتن و خارج كردن انگل هاي معده به خصوص انگلي به نام آنسي لوستوما ، بسيار مؤثر است .  
از نظر مسهل شكوفه ي حاشا   به تنهايي مسهل خوبي براي سودا بوده و مي تواند جانشين آفتيمون باشد و اگر هشت گرم گرد حاشا را با نمك و سركه بياشامند مسهل خوبي براي بلغم مي باشد .
خوردن ده گرم حاشا مخلوط با عسل با آب گرم براي بيماري فلج ، لقوه ، فراموشي ، صرع ، تقويت كليه و قوه باه مفيد است . خورئن تازه ي آن به صورت سبزي با غذا بسيار مفيد و براي تقويت ديد چشم نافع است .
معده را تقويت نموده و كمك به هضم غذا مي نمايد . آشاميدن دم كرده ي آن با عسل ناراحتي در نفس كشيدن را رفع مي كند و خروج ادرار ، حيض ، جنين و مشيمه را تسهيل مي نمايد . خوردن انگشت پيچ يا لعوق آن با عسل براي خارج كردن بلغم و مواد زائدي كه در سينه جمع شده است و تسكين تنگي نفس و سرفه بسيار نافع است .
ضماد آن با سركه براي تحليل ورم هاي تازه و تحليل خون بسته و منجمد در اعضا مفيد است و اگر با شراب مخلوط و خورده شود براي سياتيك نافع است .
اگر مقداري از حاشا را با ده برابر وزن آن آب انگور مخلوط نموده و بپزند كه ثلث باقي بماند در مورد جميع خواص از جرم خشك آن بهتر است . دم كرده ي آن براي سكسكه ، دل پيچه ، قطره قطره ادرار كردن ، خرد كردن سنگ مثانه و تسكين درد رحم بسيار نافع است . مقدار خوراك از خشك و جرم آن 5 گرم است . دم كرده ي حاشا براي رفع سرفه هاي سخت و برونشيت مفيد است . حاشا در چين و ژاپن كاشته مي شود ، از جوشانده ي گياه به عنوان ضد سرفه و براي معالجه ي سياه سرفه خورده مي شود .
اسانس آن ضد عفوني كننده ي خيلي قوي است . در فرانسه از دم كرده ي 20-10 گرم گياه خشك با يك ليتر آب جوش براي آرام كردن سرفه 3 فنجان در روز مي خورند .
در موارد آسم اين دم كرده را با عسل مخلوط كرده 3 فنجان در روز مي خورند .
حمام آويشن براي تسكين درد مفاصل و كوفتگي عضلات و ايجاد فرح و تازه شدن و رفع خمودگي مفيد است براي اين منظور ممكن است از جوشانده ي 6 درصد آويشم استفاده كرده و آن را داخل وان حمام ريخته مدتي در آن نشست .
تركيبات : آزربه داراي حدود 2 درصد اسانس است و اسانسي كه از گل و برگ هاي آن گرفته مي شود در حدود 45 درصد تيمول دارد و ضمنا داراي كارواكرول ، سيمن ، آل پينن ، بور نئول ، لينالول ، بورنيل آستات ، پاراتيمول مي باشد و به علاوه اولئانوليك اسيد و ايزومر آن اورسوليك اسيد نيز از آن جدا شده است . از تقطير برگ هاي گياه در حدود يك درصد روغن تيمول به دست مي آيد . تيمول يك فنل متبلور سفيد رنگي است با فرمول خام C10H13OH  كه داراي خاصيت ضد عفوني قوي و قارچ كشي است و در عطر سازي مصرف دارد .
اشكال دارويي : شكوفه
مشخصات : آزربه گياهي است علفي چند ساله كه شبيه به صعتر و پونه كوهي است نواحي با اقليم مديترانه اي و قسمت هاي نيم گرم و معتدل آسيا و اروپا براي رشد اين گياه مناسب است .
در ايران تقريبا در تمام مناطق معتدل مي رويد و گونه ي T. COMMUNIS آن را در مزارع نيز مي توان تكثير نمود . در باغ ها به عنوان گياه زميني گل دار زيبا در حاشيه ي چمن ها كاشته مي شود .
گياهي است داراي ساقه هاي متعدد و كوتاه ، بلندي آن ها 50-20  سانتي متر و داراي ريشه اي با الياف چوبي مي باشد . برگ هاي آن به رنگ سبز خاكستري خيلي كوچك و در اغلب گونه ها كرك دار و در گونه ي وحشي آن است ، به طول متوسط 6 ميلي متر و عرض متوسط 2 ميلي متر و گل هاي آن كوچك خوشه اي و به رنگ سفيد مايل به بنفش و سرخ و خيلي مورد علاقه ي زنبور عسل مي باشد . تخم آن ريز و كوچكتر از تخم خردل است . از نظر آب و هوا و خاك، آويشن ، آب و هواي ملايم متمايل به گرم و خاك هاي با زه كشي رو به آفتاب را ترجيح مي دهد .
تكثير آن با قلمه و يا با بذر صورت مي گيرد  و فواصل بوته ها در محل اصلي بين خطوط كاشت 1 متر و بين بوته ها 30 سانتي متر مناسب است وجين علف هاي هرز براي رشد آن ضروري است .
آزربه هر چند گياهي است چند ساله و دائمي ولي بهتر است مزرعه آن هر سه سال يك بار به كلي برداشت شده ، شخم خورده و كشت آن تجديد شود تا بوته هاي قوي ، پر برگ شده و گل بدهد .
گل هاي آزربه در اواخر خرداد و اوايل تير ظاهر مي شود و برداشت گياه براي مصارف طبي و ادويه اي بايد زماني كه شكوفه هاي تازه ظاهر شده اند انجام شود و شكوفه ها و برگ ها و ساقه هاي نازك آن تا حد 12-10 سانتي متر از سر بوته برداشت شود كه بعدا آن ها را در سايه خشك كرده و نگه داري نمايند .
در بعضي مناطق مي توان در هر سال دو بار سر شاخه ها و برگ ها را چيد و محصول را برداشت نمود به طور متوسط از مزارعي كه خوب كاشته شده و مراقبت شود مي توان 2-1 تن در هكتار محصول خشك برداشت نمود .
گل آويشم خيلي معطر و به عنوان ادويه در آشپزخانه مصارف متعددي دارد .
نام علمي : THYMUS VULGARIS L .  گياهي است از خانواده ي MENTHACEAE

 - اكتي نوميكوزيس يك بيماري  غير  مسري قارچي در حيوانات است كه به انسان منتقل مي شود . عامل اين بيماري قارچي است به نام ACTINOMYCES از خانواده ي ACTINOMYCETACEAE  كه معمولا در دهان و آرواره هاي به خصوص موج دار و ناصاف حمله مي كند و گاهي به مغز و ريه نيز حمله ور مي شوند .
در گاوان آن را ACTINOMYCES ISRAELII مي نامند . تا قبل از كشف آنتي بيوتيك هاي جديد معالجه با اين بيماري به طريقي  كه در بالا ذكر شد با حاشا يا با ماده ي عامل آن تيمول انجام مي گرفته ولي پس از آن معمولا از نظر تسريع عمل اين بيماري را با استعمال دراز مدت پني سيلين  معالجه مي نمايند و در درجه ي دوم بعد از پني سيلين ممكن است از تتراسيلين استفاده نمود .
جراحي براي خارج كردن قسمت هاي زخم توام با درمان شيميايي نيز معمول است ولي هنوز هم درمان با تيمول به عنوان دارويي كه ضمن معالجه عوارض جنبي آنتي بيوتيك ها را ندارد مورد توجه عده اي از پزشكان دنياست . 
 - براي دفع انگل فوق الذكر توصيه مي شود كه روز قبل يك مسهل گياهي مؤثر با تطبيق با نوع مزاج بيمار داده شود و شب با يك شام ساده 4-2 گرم گرد حاشا مي خورند و صبح نيز يك مسهل آويشن نتيجه ي بسيار خوبي مي دهد .

 - با توجه به سمي بودن ماده ي تيمول موجود در حاشا و تركيبات آن بايد از زياده روي در مصرف آن خود داري شود زيرا ممكن است باعث اسهال و غثيان و استفراغ ، ضعف عضلات قلب ، ايجاد سرگيجه و بروز صدا هايي در گوش كند .
در صورت بروز عوارض آن از نعنا و دم كرده ي آن استفاده نماييد .
 - قلمه ي آويشن از ريشه جوش هاي آن در ارديبهشت تهيه و كاشته مي شود و اگر با بذر تكثير مي شود بين اسفند تا خرداد هر وقت مي توان آن را كاشت .